барканор — [برکنار] 1. беалоқа, дур, бепайвастагӣ 2. маъзул, сабукдӯш, озод шудан; барканор кардан дур кардан, сабукдӯш кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
барканорӣ — [برکناري] сабукдӯш шудан, озод шудан, маъзул шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бекор — [بيکار] 1. он ки бо кори фоиданоке машғул нест; аз бекор ҳама безор (зарб.); бекор нишастан бо коре машғул набудан, кор накардан 2. он ки бо кор ва моҳонаи барои рӯзгузаронӣ зарур таъмин намебошад 3. аз кору амал дуркардашуда; аз вазифа… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
истиқоматӣ — [استقامتي] 1. мансуб ба истиқомат. 2 ҷои муносиби зист ва манзил кардан: ҳуҷраи истиқоматӣ 3. таър. дар дарбори амирони манғитии Бухоро амалдори маъзул, ки то ба мансаби нав таъйин шуданаш, дар сафарҳои амир ӯро ҳамроҳӣ мекард … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кор — I [کار] 1. асоси замони ҳозира аз коштан, киштан ва коридан 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маъноҳои коранда ва кишткунанда: ғаллакор, пахтакор, риёкор, хилофкор… II [کار] 1. амалиёти табдил ёфтани як шакли энергия ба шакли дигар, амал 2.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаттал — [معطّل] а. кит 1. аз истеъмол баромада, нодаркор 2. маъзул ва бекоршуда; муаттал кардан аз кор монондан, бекор кардан; саргардон кардан, маътал … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ушрхон — [عشرخوان] 1. қуръонхон 2. киноя аз одами маъзул ва бекормонда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фуровардан — [فراوردن] 1. поин овардан, фурӯ овардан; пиёда кардан (чизе ё касеро аз чое, масалан асп ё ароба ва ғ.) 2. маҷ. хатм кардан, хонда ба итмом расонидан; Қуръон фуровардан хатми Қуръон; гардан (сар) фуровардан маҷ. таслим шудан; итоат кардан; келин… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ